Ben de sizler gibi bir insanım. Bana “sizin ilahınız ancak bir tek ilahtır” diye vahyolunuyor.
Kehf, 110.
Şüphesiz benim dostlarım müttakilerdir.
Ebudavud, Fiten, 1.4242.
Yeşili severim bilmem nedendir
İhtimal Resule aşık edendir
Tevbe deryasında yunup yüzendir
Yıkandım gireyim mi yeşil kubbem
Nerde yeşil görsem kokun alırım
Dağ, çayır, çimende sana varırım
İkliminde nuruna sarılırım
Seni çok özlemişim yeşil kubbem
Bilir misin bağrında kim yatıyor
Umum kainata mana katıyor
Mariz ümmete şifa dağıtıyor
Sen de nasiplenmişsin yeşil kubbem
Gıptayla birleşirler yeşillikler
Kul yeşillenirse daha ne bekler
Onun aşkıyla yeşile emekler
Acize de nasipmiş yeşil kubbem
Vuslat ateşiyle muzdarip kuldum
Derman dedim kapılardan kovuldum
Derdime devayı yanında buldum
Ayrılık reva mıdır yeşil kubbem
Defalarca geldim hep git dediler
Bilirim aynı kader beni bekler
Elçi beratımı şu garibe ver
Desem işe yarar mı yeşil kubbem
Bir daha ya nasip, nerde liyakat
Sırrı yakalarsan ölüm de hayat
Onun ikliminde yaşamayı tat
Dirilmenin yolu bu yeşil kubbem
Aciz Nihat ‘a sinende yer verdin
Kim bilir dert diye neler dinledin
Belki de ızdırap ile inledin
Selamımı ulaştır yeşil kubbem
YORUMLAR