YENGECİĞİM

Amıcamın eşi köy arabacı

Düzce, Akçakoca, zekiye bacı

Yılmaz aileye oldu baş tacı

Hakkın ödenmez canım yengeciğim

Biz annesiz kaldık kanat germiştin

Mutluluğumuzla geçerdi derdin

Şefkat kanadını yerlere serdin

Sevgiyle dolu idin yengeciğim

Dört öksüzlerine açtın sineni

Şükrü kardeşime söylerdin ninni

Rüyalarıma gir göreyim seni

Nasıl unuturum ki yengeciğim

Hatice kızın da ablamız oldu

Hizmet vermek için sararıp soldu

Ahmet, Sabrilerle kardeşlik yoldu

Sıcak yuvanızdaydık yengeciğim

Fakir zulüm gördü yanına aldın

Çorba, kuskus, ekmek yapıp yolladın

Uykunu da feda edip kolladın

Düzce ‘de okuyorken yengeciğim

Sen, Hacı Mustafa Kapkirli ‘de hoca

Okudunuz, Hak şifa verdi bolca

Nazar dedin halim böyle olunca

Gayret, şefkat engindi yengeciğim

Sabri bebek üzdü ellerin vurdu

Amıcam meseleyi benden sordu

Sana hiddetlendi aynı şey oldu

Manalı baktın affet yengeciğim

Gece uyanınca tevhid söylerdin

Yüce yaradanı anar överdin

Zikir okur Rabbe niyaz ederdin

Böyle bilip tanıdık yengeciğim

Yorgundun namazda uyuklardın sen

Namazdasın uyarı yapılırken

Selam tekrarlanır uyku alırken

Tatlı gülücüklerdi yengeciğim

Vasiyyet etmiştin Nihat oğluna

Bol Kur’an oku oğlum gönder bana

Rahat uyu dost okuyorum sana

İnşaallah nurdasın yengeciğim