SAHABE *

Ne mutlu sizlere zirve insanlar

Resulü gördünüz imanla canlar

Melekler, vahiyler neydi o anlar (1)

Bu can size feda nur sahabeler

Asrı saadetin taze gülleri (2)

Kur’an, hadis okur nurlu dilleri

Resulullah çarpar hep gönülleri

Çekirdek mürşitler hak sahabeler

Resul yetim idi sahip çıktınız

Putla putçuluğu vurup yıktınız

İman ateşini sizler yaktınız

Hakkınız ödenmez gül sahabeler

Resulün eşleri bizim anamız (3)

Feda olsun ona tatlı canımız

Nasipli olup ta aksa kanımız

Sizin yanınızda hiç sahabeler

Meleklerle iç içe yaşadınız

Bu havayı çağlara taşıdınız

Sevgi çerağıydı her yaşıtınız

Nasa verdiğiniz çok sahabeler (4)

Bilal, Allah bir der çölde inlerken (5)

Ruhaniler ile onu dinlerken

Uykuyu aştınız gece Hu derken

Beşere feyiz sunan sahabeler

Habeşli yanık ses ezan okurken

Ashabla melekler namazda erken

Onun gibi Hakka nidacı varken

Tekbir okur kainat sahabeler

Kiminiz Ebu Bekr, Ömerle Osman

Ali, Talha, Zübeyr, hepsi pek yaman

Ruhaniler melek etmiştir iman

Görmeyen gönül, göz kör sahabeler

Bedir, Uhud, Hendek şahittir size (6)

Beşerle nefs, şeytan gelmiştir dize (7)

Fedakarlığınız mesajdır bize

Almayan nasipsizdir sahabeler

Gökteki yıldızlar gibi oldunuz (8)

Bazen sarardınız, hatta soldunuz

İslamın bahtında karakoldunuz

Hizmetiniz gani can sahabeler

Okyanuslar, dağlar, çağlar, muştunuz

Kıtalar yanıyor deyip koştunuz

İman çağlayanı olup coştunuz

Sundunuz gönüle nur sahabeler

Küfre dur dediniz ve savaştınız

İslam için dağı taşı aştınız

Kur’an ‘la sünnetle dolup taştınız (9)

Gönüller fatihi siz sahabeler

Hakkın temelini şevkle attınız

Dine aşkla gönülden güç kattınız

Eksiksiz manevi hazlar tattınız

Sizlerden ayrılan ham sahabeler

Şan, destanlar yazdınız tarihlere

Yer gök ehli şahit buna bin kere

Sizden ayrı düşen varmaz bir yere

Hüsrandır sonları tam sahabeler

Kur’an hadisleri yazıp sundunuz

Bunları yaşayıp nurla yundunuz

Çapınızla arşta da okundunuz

Nihat da okudu dost sahabeler