Senin aşkın düştü benim içime
Koyamadım aşkım onu biçime
Bu da kulum çok gidiyor gücüme
Ne de hoş kokun var Medine Gülü
İlahi merhamet sende toplanmış (1)
Müminler sevgiyi zatından almış (2)
İrade fakirleri mahrum kalmış
Fakire de lütfet Medine Gülü
Medine kainatın karakolu
Rasulsüz bulamaz insan Hak yolu
Nurlandı dünyamız hem Anadolu
Ben de nurlanayım Medine Gülü
Sendeki misk harcandıkça çoğalır
Bahçe sevdalısı gülden haz alır
Koku sorunu olan mahrum kalır
Derleyelim kardeş Medine Gülü
Güller nurundan almıştır kokuyu
Melek sizden öğrenmiş güzel huyu
İnsanda var ise eğer sağduyu
İnsana da himmet Medine Gülü
Almıştır miski senden farklı sümbül
Nur bahçende öten rabbani bülbül
Yüzüm yoktur amma fakire de gül
Asi seni ister Medine Gülü
Dünyaya yayıldı gülün otağın
Kainat çapında feyizli çağın
Has cennet bahçesidir çevren bağın
Bağından takdim et Medine Gülü
Hakkın bahçesinde bir çiçek olsam
O nurlu gölgende sararıp solsam
Feyzinle beslenip sinende kalsam
Nerede liyakat Medine Gülü
İlk iman edenler gibi hayranım
Aşkınla geçen her günüm bayramım
Sana doğru yakınlığımdır kârım
Yakının olayım Medine Gülü
Ey dost muasırın olmak isterdim
Mümin olup aşkla hizmet ederdim
Şefaatine ermekti tek derdim
Kabalık bağışla Medine Gülü
Kader beni bu yüzyıla bıraktı
Şefaat hasretin canımı yaktı
Gözyaşlarım yarim içime aktı
Sensiz hayat pek zor Medine Gülü
Nihat yükseklere dikmişsin gözün
Hazır mı acaba çapınla özün
Huzura çıkmaya var mıdır yüzün
İlacım lütfeyle Medine Gülü