MEDİNE 'DE BİR YETİM

Sen resuller şahı tatlı hem yetim

Hayatın çok sırlı arttı hayretim

Seni keşfetmektir benim gayretim

Teşrifin değişim yetim efendim

Ruhlar aleminde kaldın babasız

Daha minik iken körpe anasız

Muttalib de gitti hayat vefasız

Ebu Talib aldı yetim efendim

Mevlüt ‘te bebekken ümmetim derdin

Bize pek düşkündün der ayet kesin

Tevbe, yüz yirmi sekiz; ses nefesin

Yadına kurbanım yetim efendim

Mekke dağlarında çobanlık yaptın

O mahzun yüzünle semaya baktın

Siyer, s. yedi; O. K. dostluk tattın

Bu fani alemde yetim efendim

Hatice annemiz zatınız baba

Ailede heyecan farklı çaba

Nur neslin pervane uğruna heba

Pek hayırlı tablo yetim efendim

Hıra ‘da çekildin farklı aleme

Meydan okuyordun çile eleme

Alak, ilk beş geldi; yardım dileme

Cebrail yetişti yetim efendim

İlk mümine annem eşiniz yüce

Küçük Ali ‘yle Zeyd has ilk netice

Bilgin Varaka ‘yla hak dilde hece

Yalnızlık diz boyu yetim efendim

Taif yüz ekşitti taşlar atıldı

Zeyd ‘le gününüze zehir katıldı

İşkence yaygındı acı tadıldı

Duayla sabrettin yetim efendim

Hüzün yılıydı bertaraf edildin

İki dost da göçtü yetim kaldı din

Ebu Talib, Hatice ağlar ins, cin

Sen de ağlıyordun yetim efendim

İsra, bir; Miraç ‘tı göğe yükseldin

Gök ehli melekler coştu hakettin

Hediye namazla ümmete geldin (1)

Rab ‘den selam dedin yetim efendim

Enfal, otuz; hicret göç geldi emir

Vatandan da çıkış kader ne denir

Muhacir ordusu aldınız ecir

Mağara, Sevr, memnun yetim efendim

Küba köy dostları bağrına bastı

Sevinç şiirlerle manzara hastı

Halk kapılarını, gönlünü açtı

Eyüp sultan şanslı yetim fendim

Aişe sıddıka çamur attılar

İfk olayı onlar hep aldattılar

Nur on bir yirmiyle yere battılar

Kaderde var imiş yetim efendim

Şehitler sultanı Hamza ‘ya yandın

Suffa ehlinin derdine dermandın

Çocuklarla çocuk olurdun candın

Namazı kısa keserdin efendim

Arafat ‘ta halka eyledin veda

Maide, üç; geldi ilahi seda

Mücrim Nihat aciz şaşkın olsa da

Şefaat umar şu yetim efendim