Bir karınca: “Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin. Süleyman ve ordusu sizi ezmesin” dedi.
Neml, 18
Bir peygamberi karınca ısırdı. O da onları öldürdü. Allah bir karınca ısırdı diye “tesbih eden bir ümmeti mi öldürdün?” dedi.
Buhari, Cihad, 152.
Karıncaya baktım müthiş bir varlık
İçtimai sevgide devamlılık
Disiplin hakim tatlı fedakarlık
Gönlümü fethetti şu karıncalar
Kur’an ‘a da girmiş ilahi ordu
Kulak verdim sese Hak hu diyordu
Ezanla kainat divana durdu
İsra kırk dört, ders verir karıncalar
Arı zirvelerde görev başında
Karınca zeminde farklı yaşında
İnsana eşlik eder dağ, taşında
Kainat çapında hep karıncalar
Ona bakıp alınacak dersler var
Rabbani aşk zora talip fedakar
Hakim güç sevki ilahidir ey yar
Sır dolu bilmecedir karıncalar
Pusula harita yok lügatında
Hedefini bulur var fıtratında
Daha ne hikmetler Rabb ‘im katında
Okuyana ibrettir karıncalar
Hırslı fazladan rızık biriktirir
Çok defa ayak altında ezilir
Fıtri hali mesaj bize, kim bilir
Kainatı oku der karıncalar
Yirmi kat fazla yük taşır yuvaya
Yuva dikey eğri ilahi boya
Mana yüklü olay bak doya doya
Cilveyi rabbanidir karıncalar
İlim adamları ne derse desin
Karıncayı ezme bir millet kesin
Kainat mektepse o olsun dersin
Rabbimi anlatıyor karıncalar
Okuyabildin mi onu ey kardeş
Hakkın cemaline ayine yok eş
Harika sanatı seyirde birleş
Doyumsuz varlıklar bu karıncalar
Nihat dinle mesajdır cemaatten
Hacmi küçük kuluz feda ruh beden
Rabbani sanattır bizi sevk eden
Der duyguyla mutlu biz karıncalar
YORUMLAR