|
O ‘nun nuru çekirdektir aleme Resulullah kaynak oldu ademe (1) Biçareyim şifa lütfet sineme Kokuna hayranım kainat gülü
Muhammed kokuyor kitap gardaşlar Raks eder melaike dağlar taşlar Aşkla gelir akar gözlerden yaşlar Ben de akıtayım kainat gülü
Ruhlar aleminde önce sen vardın (2) Nurundan dalgalandı yar, ön ardın Geçici alemde hep yetim kaldın Garipler sultanı kainat gülü
Kokun yayılmıştır bütün cihana Tarzı resul ile iç kana kana Meşru ibadetler can senden yana Ekmel din sahibi kainat gülü
Hayatın Kur’an ‘dı aziz sultanım (3) Her harfine feda olsun bin canım Kur’an yazmadıkça akmasın kanım Tarzınız tefsirdir kainat gülü
Ayetler gül kokar aşkım sayende Okuyan konuşur Rab ‘le sinende Gönül rahatlığı olur o demde (4) Elçiler sultanı kainat gülü
|
Zatına gülmedi vefasız küre Gamzesine değer vermedin bile Sonsuzluk diyordun getirdin dile Fakire de ihsan kainat gülü
Melekler hayran kainatta sana Ruhaniler resuller dahil buna Kainat nurlandı senin uğruna Fakir de nurlansın kainat gülü
Ne sultanlar aşık, bak gör cihanda Yeryüzü denilen fani vatanda Ruhi ve fiziki umum planda Bu şaşkın da dahil kainat gülü
Her taraf süslenir baharda kışta Cıvıl kuşlar sensizlikten bak yasta Elçisiz gidilmez o yüce dosta Seninle gideyim kainat gülü
Nihat şu alemde bir zerre değil Gizli koku almış sanadır meyil Zavallı, Allah büyüktür de, eğil Dini zevk al adres kainat gülü |
