|
O’ nun nuru çekirdektir aleme Resulullah kaynak oldu ademe (1) Biçareyim şifa lütfet sineme Kokuna hayranım kainat gülü
Muhammed kokuyor kitap gardaşlar Raks eder melaike dağlar taşlar Aşkla gelir akar gözlerden yaşlar Ben de akıtayım kainat gülü
Ruhlar aleminde önce sen vardın (2) Nurundan dalgalandı yar, ön ardın Geçici alemde hep yetim kaldın Garipler sultanı kainat gülü
Kokun yayılmıştır bütün cihana Tarzı nebevide, iç kana kana Meşru ibadetler can senden yana Ekmel din sahibi kainat gülü (3)
Hayatın Kur’an ‘dı aziz sultanım (4) Her harfine feda olsun bin canım Kur’an yazmadıkça akmasın kanım Tarzınız tefsirdir kainat gülü
Ayetler gül kokar aşkım sayende Okuyan konuşur Rab ‘le sinende Gönül rahatlığı olur o demde (5) Vahiy kahramanı kainat gülü (6)
|
Melekler hayran kainatta sana Ruhaniler Rasuller dahil buna Kainat nurlandı senin uğruna Fakir de nurlansın kainat gülü
Ne sultanlar aşık bak gör cihanda Yeryüzü denilen fani vatanda Ruhi ve fiziki umum planda Bu şaşkın da dahil kainat gülü
Zatına gülmedi vefasız küre Gamzesine değer vermedin bile Sonsuzluk diyordun getirdin dile Fakire de ihsan kainat gülü
Her taraf süslenir baharda kışta Cıvıl kuşlar sensizlikten bak yasta Habibsiz gidilmez o yüce dosta Asi lütuflansın kainat gülü
Nihat has alemde bir zerre değil Gizli koku almış sanadır meyil Zavallı, Allah büyüktür de, eğil Burcu kokla adres kainat gülü
|
