Gözyaşı büyük nimet Allah için ağlamak İnsan denen pınardan Sular gibi çağlamak
Sevgiyle heyecandan Dertlidir O ‘nun başı Rabbimin hikmetleri Ağlatır dağı, taşı
Görmedin mi suların Ahenkle akışını Rahmet adlı eşyanın Şimşekle çıkışını
Denizler, dağlar, taşlar Arı, kelebek, kuşlar Müşterek iniltiyle Hep ağlamaya başlar
Sevinç yaş dökme bunlar Kör olmayanlar anlar Kul olmak sevincinden Gözlerden yaşlar damlar
Seherlerde melekler Teessür ile bekler Bilinçli müminleri Anlayışla destekler
Ruhaniler uyanık Mü’min ‘in bağrı yanık Bu ağlayış seline Rabbul alemin tanık
Şu tarzlar ilelebed Haksa ulaşır meded O yolun kahramanı Değil miydi Muhammed
|
Gök ağlar yağmur yağar Yeryüzünde bayram var Dua, şükür zamanı Nasipliler eder kar
Gökler ağlamasaydı Dünyamız çöl olurdu Canlılar yaşayamaz Kullar hüsran bulurdu
Ve O ‘nun sayesinde Olur dualar kabul Aşkla özün ağlasın Sen de aradığın bul
Katıl Mü’min rahmete Uğramazsın zahmete Rahmetin pınarıyla İlahî merhamete
Rahmetlenip ak, pak ol Gönlün yıka, sarar, sol Sünnettir durma kullan Var mı başka çıkar yol
Bebeğin ağlayışı Anneyi yumuşatır Anne süt pınarları Akar, onu okşatır
Dost şair İkbal bile Demiş sevgili Habib Çanakkale ‘nin kanı Hediye sana tabib
Hiçbir faziletim yok Rabbim günah getirdim Nihat denen mahluku Affet sözüm bitirdim
|