Biz sana apaçık bir fetih verdik.
Fetih, 1.
Kostantiniyye mutlaka fethedilecektir, onu fetheden komutan ne güzel komutan, onu fetheden ordu ne güzel ordudur.
Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV.335.
İstanbul mukaddes şehir Sevgi çağlayanı nehir Geç köşeye eyle seyir Tarih sunan beldem benim
Payitaht oldun atama Şahittir kainat sema Gönülde işlenen tema Şiirleşen sevdam benim
Bizans bünyende bir urdu İçten yiyen ağaç kurdu Fatih sana neşter vurdu Çağ açan sultanım benim
Önce sevgili habibim İlkin keşfeden tabibim Çekirdek Eyyüb sahabim Bağrında sevgilim benim
Uğrunda verdiler canlar Kaç Ulubatlı Hasanlar Dirildi aksa da kanlar Manalaşan şehrim benim
Ünlü feyizli camiler Ezanlar semalar inler Mümin, cin, melekler dinler İslam kokan yörem benim
Yavuz, Hamid, Süleymanlar Dünyayı titreten hanlar Maddi manevi sultanlar Göğsünde cetlerim benim
|
Sensin gönüllere safa Anılmalısın bin defa Yok seninle çile, cefa Dertlere dermanım benim
Her köşen irfan kokuyor İnsanlar seni okuyor Büyüne hayran bakıyor Bunlardan biri de benim
Yoktur kainatta eşin Senin çapında kardeşin Çok şey sunuyorsun peşin İlham kaynağımsın benim
Yüz yıllar yaşandı sende Neler barındı sinende Koştular çayır çimende Huzur çağlayanım benim
Semanda kuşların sesi Çocukların gül nefesi Canlılar mutlu cümlesi Neşe saçan köşem benim
Hicaz müstesna merkezsin Şubedir gönül kafesin Allah ‘ın adı yükselsin Nihat kurbandır o benim
|
YORUMLAR