FETHİ İSTANBUL

İstanbul mukaddes şehir

Sevgi çağlayanı nehir

Geç köşeye eyle seyir

Tarih sunan beldem benim

Payitaht oldun atama

Şahittir kainat sema

Gönülde işlenen tema

Şiirleşen sevdam benim

Bizans bünyende bir urdu

İçten yiyen ağaç kurdu

Fatih sana neşter vurdu

Çağ açan sultanım benim

Asırlar önce habibim

İlkin keşfeden tabibim

Çekirdek Eyyüb sahabim

Bağrında sevgilim benim

Uğrunda verdiler canlar

Kaç Ulubatlı Hasanlar

Dirildi aksa da kanlar

Manalaşan şehrim benim

Ünlü feyizli camiler

Ezanlar semalar inler

Mümin, cin, melekler dinler

Vahiy kokan yörem benim

Yavuz, Hamid, Süleymanlar

Dünyayı titreten hanlar

Maddi manevi sultanlar

Göğsünde cetlerim benim

Sensin gönüllere safa

Anılmalısın bin defa

Yok seninle çile, cefa

Dertlere dermanım benim

Her köşen irfan kokuyor

İnsanlar seni okuyor

Büyüne hayran bakıyor

Bunlardan biri de benim

Yoktur kainatta eşin

Senin çapında kardeşin

Çok şey sunuyorsun peşin

İlham kaynağımsın benim

Yüz yıllar yaşandı sende

Neler barındı sinende

Koştular çayır çimende

Huzur çağlayanım benim

Semanda kuşların sesi

Çocukların gül nefesi

Canlılar mutlu cümlesi

Neşe saçan köşem benim

Hicaz müstesna merkezsin

Şubedir gönül kafesin

Allah ‘ın adı yükselsin

Nihat kurbandır o benim