EL EMİN

El emin güvenilir olmak demek

Maddeyle manada almadan vermek

Fazilet yolunda zirveye ermek

Manasına gelir dostlar El Emin

Can sana emanet hem de ruh beden

Bilincin pek eksik, ey gafil neden

Çanakkale geçilmez demiş deden

Kanla canı vermiş, olmuş El Emin

Araf yüz yetmiş iki Hakka layık

Şeytan, nefis, hasım, saltanatı yık

Gaflet gömleğini giyme, ol ayık

Zaferin adıdır canlar El Emin

Mekke ‘de bir yetim geldi dünyaya

Siyer, O. K. S., dört; ederdi haya

Yusuf ‘tan da güzel, benzerdi aya

Adı Muhammed ‘di, künye El Emin

Gelişine mevcudat selam durdu

O ‘nunla kainat tekrar kuruldu

Mazlumlar dirildi, zulüm duruldu

Sefalar getirdin aşkım El Emin

Dost düşman diyordu yalan söylemez

Zalime karşıdır mazlumu üzmez

Sıfat sevgi, barış, hak, haram yemez

İlimle anlayış işte El Emin

Çobanlık yapardı dağlarda kırda

Cebrail yetişir kalınca darda

Düğüne gitmişti sözde baharda

Uyudu görmedi bir şey El Emin (1)

Güneşten koruyordu meçhul bulut

Nur yumağı çocuk cihanda umut

Arşı ala sakinleri yek vücut

Gıpta ile diyorlardı El Emin

Kabe tamirinde Hacerül Esved

Yerine konacaktı ilelebed

Fitne hakimdi sulh edilmişti red

Kurtuluş arandı geldi El Emin

Taşı koydu yaygı üstüne O, nur

Temsilciler tuttu kaldırdı, buyur

Mutlu sonu bütün cihana duyur

İstikbalin resulüydü El Emin (2)

Hılfulfudul; adalet cemiyeti

Zayıfları korumaktı niyeti

Üyedir genç Ahmed, can şahsiyeti

Hür ve dinamik fert idi El Emin (3)

Dövene elsiz, sövene dilsizdir

Kırana gönül koymuyordu vezir

Doğuştan peygamberdi eyle seyir (4)

İlahi korumadaydı El Emin

Peygamberlik sende çok başka güzel

Melekler semada okuyor gazel

Asi Nihat tevbeyle hizaya gel

Şefaatçi ol garibe, El Emin