|
Ufukta bir köy var köylerin şahı İmrendirir kendine padişahı Bilinçli fertleri buldu felahı Doğancılar derler annemin köyü
Konumu, havası, suyu pek güzel Sanki seçip yaratmış Rabbul Ezel (1) Çevresi yemyeşil insanı özel Yüksekokul orda annemin köyü
Teyzemin evinden denizi seyret Tabiat harika ihtişam hayret Sunulmuş güzellik, gerekmez gayret Dostlar gidin, görün annemin köyü
Nice hatıralar yaşandı hem de Bundan bazıları mevcuttur bende Acı tatlı günler tattım her yerde Küçük yaşlardaydım annemin köyü
Tarla, Çatalköbür Raif Amıca Geldi oyun yaptı bana çocukça Bahçeye fırladım koşun yavaşça Âbamlar, annem güldü annemin köyü (2)
İple yatakları yüklendi adam Sünnetçi diye yükselmişti sadâm Onun hoş şakası olmuştu gıdam Mahalle Acara, annemin köyü
Salih dedem, ninem yuva kurmuşlar (3) Çalışıp çırpınmışlar, yorulmuşlar Annem, teyzemler yuvadan uçmuşlar (4) Öğretim yöresi annemin köyü
Teyzecik kızlarıyla oğulları (5) Kardeşiz candan severim onları Şengüller ‘in tükenmeyen tonları Ninemin mekânı annemin köyü Akrabalarım bağrında yatıyor Cihanımızda güneşler batıyor Benim yüreğime hicran katıyor Unutamadığım annemin köyü
Erkekler yiğit, anneler nur yüzlü Gençleri mert, kızları ahu gözlü Sakinleri doyumsuz tatlı sözlü Ruhen de yükselsin annemin köyü
Yusuf Karadayı da hoşça nâstır (6) Ağabeyim Mehmed‘le candır hastır Hiç tereddüt etme bağrına bastır Akrabamız olur annemin köyü
Patlamaz Eyüboğlu‘yla Osman Bey Göreli Mustafa ne günlerdi hey Kalan da gidecek kesin peyderpey Ender simalardan annemin köyü
Zeynep, âbam, teyzem, nice analar Kara Ali, Hayat, Eyyüb babalar Farklıca güzeldir şu Doğancılar Köyün fertlerinden annemin köyü
Habib, Adem, Mıcık Mehmed ‘ler sende Daha fazlaca güzellik sinende Hayvanlar melerler çayır çimende Her şeyiyle tatlı annemin köyü
Fakıllı, Kınık, Yeniköy, Beyören Yakınları gönle veriyor güven Ayrılası gelmez tek defa gören Deneyin hak verin annemin köyü
İli Düzce, ilçesi Akçakoca Ezanlar okuyor bağrında hoca Nihat duacı ol hizmet ver bolca Senin de yörendir annemin köyü |
