Rıza bey dostumdur espirisi bol
Kurban hikayesi derin farklı yol
Kafa onun ise ete hazır ol
Alttan kesmek caiz o benim köyüm
Hayvanlar melerler tarla yolunda
Genç yaşlı taşırlar sepet kolunda
Çocuklar sağında yada solunda
Sanki düğün, şölen o benim köyüm
Nazlı Zehra, Mariye teyze vardı
Anneciğime denk serer okşardı
Pidelerden ikram eder savardı
Minnettarım size o benim köyüm
Düğünler başkaydı çocukluğumda
Şen şakırak gençler zevk doruğunda
Ayrı eğlenirdi hem cinsler bunda
Şuur meselesi o benim köyüm
Düğünlerde oynar komşu Vasfiye
Örtüsünü verir bana tut diye
Abimi severmiş gizli gizliye
Sonra yengem oldu o benim köyüm
Fındık bahçe kazmayla açma derken
Koyulurlar yola geç veya erken
Yorgun, bitkin herkes köye dönerken
Çalışmanın zoru o benim köyüm
Anneler fırında pişirir ekmek
Cevizli mancarlı pideler yemek
Tadından doymak mı bu da ne demek
Ellerine sağlık o benim köyüm
Hüsnü, Tevfik, Ali amcalar erdi
Bizi tıpkı babam kadar severdi
Bizim derdimizle dertlenirlerdi
Örnek alınmalı o benim köyüm
Halam oğulları tüm abilerim
Hafize Nebiha pek aklı selim
Kızıyla torunuylu velilerim
tatlı insanlardı o benim köyüm
Can komşumuz Nazmiye’yle İsmail
Ailece haslar bunu böyle bil
Fazilet menbaaıdır bedenle dil
Hayırlı komşular o benim köyüm
Ablam var Hatice sanırsın melek
Sessiz sevecendir lütfetmiş felek
Çalışır elinde kazmayla kürek
Çile dolu hayat o benim köyüm
Hızır seyyare Ademle İbrahim
Daha hangisini sayam ya Rahim
Rahmetli oldular Muharrem Saim
Gizemlerle dolu o benim köyüm
Koçullu, Aktaş, Edilliler, Koçar
Komşu köyler semanda kuşlar uçar
Ey Nihat hizmet ver bolca hayır var
Halık’ın yardımcın o benim köyüm