Sevgili günlük,
Sabah içimde tarif edemediğim bir duygu ile uyandım.Bir yanım doğanın bize bahşettiği eşsiz güzelliği iliklerime kadar hissedip mutlu olurken, diğer yanımda hüznün kraliçesini ağarlıyor.
Sevgili günlük,
Çocukluğumda, köyümüzde, diğer köylerde olduğu gibi, kış ayları genellikle komşuluk ilişkilerinin en yoğun yaşandığı zamanlardı.Kış geceleri, her ne kadar kar beyazı geceyi aydınlatsa da, fener vazgeçilmez ışığınızdı.Coluk çocuk duserdik yollara, komşuya gider, ya da komşular bize gelirdi.Kuzine sobaları cayır cayır yanar, üzerinde çaylar demlenir, ikram edilecek ne varsa ortaya koyulur, herkes dilediğince yerdi.Hiç lüksümüz olmazdı.Biz lüks nedir de bilmezdik zaten.Okula gidenler yer sofrasının üzerinde derslerini yapar, gitmeyenler de büyüklerimizin anlattıkları hikayeleri dinlerken uykuya dalardi.Karli havalarda gündüzleri de bol eğlenceli geçerdi.Evde naylon leğeni olanlar şanslıydı.olmayanlar için ise naylon torba veya naylon parçası tüm sorunu çozerdi.Sonra, doğru köyün en bayır yerine.Naylonlara oturup, bayırın başından aşağıya süzülürken duyduğum haz, şu an burnunun direklerini sızlatıyor desem çok mu ayıp olur.Toplu eğlence için samanlığa çıkan seyyar merdiveni kullandığımız doğrudur.Bes altı kişinin aynı anda kayması ve merdiven karların üzerinde kayarken mutluluktan attığımız çığlıklar hala kulaklarımda.
Sevgili günlük,
Biz o zamanlar çok mu zengindik ki,bu kadar mutluyduk.Cok mu güzel yiyeceklerimiz vardı ki, hala o yemeklerin tadını arıyoruz yediklerimizde.Cocukken dinlediğimiz hikayeler hep mutlu mu biterdi ki, biz dinlemeye doyamazdik.Kaygi bizden Cook uzaktaydı.Biz düşünmezdik aşın ekmeğin sofraya nasıl geldiğini.Biz ateşin yanıp yanmadığina bakardık,odunun nasıl sobaya girdiğini sormazdik.Bizim yerimize birileri düşünürdü bütün bunları.
Sevgili günlük,
bu gün yine çok guzel kar yağıyor ama, eskisi kadar mutlu değilim. Nedenini çok iyi biliyorum artık...Biz çook büyüdük.
23.01.2021
Gülten OZDEŞ
YORUMLAR