Sevgili günlük,
Renkli seviyorum...Hayatımda olan her şeyin renkli olması ruhuma çok iyi geliyor.Hic bir zaman renk ayrımı yapmıyorum dersem, yalan olur.
Hayat beni azıcık şımartıp saçımı okşamıssa, Pembe seviyorum.Canim sıkılınca yeşile sığınırken, varlığımı unutanlara hatırlatmak için kırmızıya sarılıyorum.
Sevgili günlük,
Yeni başlangıçlar için beyaz, kilomu saklamak içinde siyah kullandığımı saklamiyorum.Ruhumun bedenime sığmadığı ve uçmak istediğim anlarda ise masmavi bir gökyüzünün altında saman sarısının savrulması, yere düştüğünde toprak rengi ile karışmasını çok seviyorum.Hayata küsmemeye çalışsamda, bazen dereler tersine akabiliyor.İşte tam da o zaman portakal çiçeği rengini koyuyorum ortaya.Çok sosyalleşip, insanlara kanım çok kaynamışsa, nar çiçeği rengine doyamıyorum.
sevgili günlük,
Bazı renkleri az bazılarını çok seviyorum.Renk, bir insanin yüzünü düşürüp morartmış sa, mor rengini az seviyorum.Hava kasvetli, ortalık toz duman, ruhsal denge bozulmuş sa, gri rengini az seviyorum.Herkes evinde mutlu ve huzurlu ise gecenin karanlık rengini seviyorum ama, sabahın tan ağartan ışık rengini daha çok seviyorum.Yagmurdan önceki lacivert beni hüzünlendirirken, yağmurdan sonraki gökyüzünün mavisinin verdiği hazda , paha biçilmez.
Sevgili günlük,
İşte benim renklerle hayatım böyle.Dusuncelerim mi renklere anlam katıyor yoksa, renkler mi düşüncelerimi etkiliyor bilinmez ama,
Renk seviyorum ben.
Gülten OZDEŞ
24.12.2021
YORUMLAR