Sevgili günlük,
Bu gün yine erkenden yollara düştüm. Yolun karşısına geçmeye çalışan sülüğe günaydın dedim, arka üstü gelmiş büyük karaböceği çevirdim, dikenlerin arasında kalmış gelinciklere gülümsedim, inşaat çöpünü yol kenarına boşaltmışlara epey metiyeler düzdüm,denizden esen ılık rüzgarın saçlarımı savurmasına izin verdim, sabahın seherinde başlayan öksürüğüme kızdım, ağaçları selamladım, yürürken çok çabuk geçen zamana dur diyemedim, gönlümün sesine kulak verdim, bu gün ve yarını düşündüm, ve diyecektim ki;
Her kötülüğe rağmen, insanlık ölmemeli.İcimizden kötüleri ve kötülükleri söküp atarsak, görecek çok güzel günlerimiz olur, yeterki doğru düşünüp, doğru kararlar verelim.Aydınlık günler bizi bekliyor, diye cümlemi tamamlayamadım.
Sevgili günlük,
Memlekette duygularımız yangın yeri.Gün geçmiyor ki, bir vahşete, bir sapkınlığa, bir cinayete kurban olunmuş haberleri almadığımız.Bastırılmış duygularımız, bir şekilde açığa çıkıyor ve önüne ne gelirse yok ediyor.
Sevgili günlük,
içimizdeki kırgınlığı, kızgınlığı öfkeyi , bir toplumun yarasını, bir düzenin baskısını, anlamaya çalışsamda, bir çocuğun korkusunu, acısını asla anlamak istemiyorum.
Top yekün çok hastayız çok.
Tedavi edilmezsek birbirimizin etinden köfte yapacağımız günler hiç uzak değil.
Masum değiliz hiç birimiz, Allah'ım bizi affeder mi
26.11.2021
Gülten OZDEŞ
YORUMLAR