Sevgili günlük,
Saat, sabahın seherinde çaldı.Tam uykumun, belkide rüyanın en güzel yerindeydim, bilmiyorum.Kalktım, zifiri karanlıkta el yordamıyla odanın kapısını buldum.Elektrik kesilmişti.Uyku sersemi telefonun ışığı aklıma sonradan geldi.Yarı ışık yarı karanlık mutfağı buldum.Bir bardak su içip aklımı başıma getirdim.Bizim karanlık günler için aldığımız ışıldağı yakıp, ortalığı aydınlattım.Her pazartesi başlayıp, salı günü bıraktığım , rejim yemeğimi hazırladım.Evin reisini, beni minibüs durağına götürmesi için uyandırdım.Minübüsün gelme saatinden beş dakika önce durakta olmamıza rağmen minibüs gelmedi.Son dakikaya kadar bekledik sonra çarşı durağına attık kendimizi.Buraya kadar bir gariplik yok tabi ki.Garip olan durağa gelmeyen minübüsün mahalle arasından çıkıp ana yoldan önümüzden çarşı durağına gitmesi ve "neden gelmediniz" diye sorduğumda, " abla ben oradaydım kimse yoktu" demesi.Sanırım aklım ve gözlerim benimle dalga geçiyor.Sabah sabah hayra yormak lazım.
Sonunda attım arabaya kendimi.Ver elini Paris... demek isterdim ama, Londra ya gittim.Minübüsle Londraya mı gidilir dediğinizi duyar gibi oldum.Uçak vardı da biz mi gitmedik.Ben ve benim gibiler, Düzceye Londra der herhalde.En azından ben öyle diyorum.Her sabah Akçakoca sınırlarını terkedip Düzce sınırlarına girdiğimizde, gönül ister kraliçe Elizabeth bizi karşılasın ama, yoğun sis bulutu ile avuturuz kendimizi.
Sevgili günlük, bazen bir gün içinde kışın gittiğim ilimden yazın döndüğüm de oluyor.İşte bu yüzden valizle geziyorum desem çantama ayıp olmaz herhalde.Sabah lahana gibi sarıldıklarımdan yavaş yavaş kurtulup kısa kollu eve döndüğüm çok oluyor.Bir garip hayat döngüsü içindeyim işte.Bizim hayat çizgimizi çizenler bir tuhaf çizmiş.Yüksek atlama, uzun atlama ve gülle atmadan asla düzelmez herhalde.
Sevgili günlük,
yine çok konuşup başını ağrıtmış olabilirim.Söz, akşama gelirken ağrı kesici alacağım sana.Çok şanslısın çok, benim gibi bir sahibin var.
25.01.2021
Gülten ÖZDEŞ
YORUMLAR