Son zamanlarda yorgunluktan mıdır nedir, sürekli bir şeylerden yakınır oldum.Bu yıl kış ayları fazla soğuk geçmemesine rağmen hayata karşı bir bezginlik oldu bende.Bu duygulara en çok, sürekli kapalı, yağmurlu ve puslu havalarda kapılırdım ama nedendir bilinmez normal zamanlarda da bu duyguları hisseder oldum.
Bir işin başına daha varmadan iş ile ilgili olumsuzlukları ön plana çıkartıp, işe başlamayı da zorlaştırıyorum.Bu durumumdan iç dünyamda memnun olmadığımı bilsem de çözümü konusunda bir türlü kendimi ikna edemiyorum.Bazı işleri bu yüzden ya erteliyorum, ya da yapmaktan vazgeçiyorum.Hatta bazı zamanlarda bazı olaylar üzerime dev misali geliyor ve benim hiç kımıldamama izin vermiyor.Yani anlayacağınız kötü bir bezginlik var üzerimde.Yapmam gereken rutin işleri yapıp hiç yeni bir şey üretmiyorum.Kısır bir döngü içerisindeyim.Ye, iç, televizyon seyret,bilgisayar başında oyalan, yat, yine kalk, yine ye, yine işe git,yine eve gel yemek yap, ye televizyon seyret, yine yat……..yine yine……. Bu durumdan hiçbir şekilde hoşnut olmadığımı da biliyorum.Bir şeyler yapmam lazım ki bu çarktan kurtulayım.
Öncelikle neler yapmadığımı sorgulamakla başladım işe.Bu günlerde kaç dostumu telefonla aradım ve hatırını sordum.Kaç yaşlı akrabamı ziyaret ettim.Hatta daha da ileriye gidip düşlerimde kaç sevdiğim arkadaşımı yer verdim ve onları hatırladım.
Sabahları “günaydın” demediğim kaç kişi oldu acaba.Elindeki poşetleri taşımakta güçlük çeken kaç kişiye el attığımı, sümüğü akan kaç çocuğun burnunu silmek için cebimden mendil çıkarttığımı, bahçede soğuktan üşüyen kaç kediye yemek artıklarını verdiğimi, kaç kez aynaya bakıp kendimi tanımaya çalıştığımı,ne kadar zamandır güneşli ama soğuk havada yürümediğimi ,ne kadar zamandır hatırı sayılır kahkahalar atmadığımı sordum kendime..
Yıldızlı gecelerde gökyüzündeki en güzel kaç yıldızı saydım acaba…Kaç kez parlayan ayın üzerinden geçen bulutları şekillendirdim.Kaç kez deniz kenarında yürüdüm bu yıl.
Ayağımın altında kayan kum tanelerinin iç gıdıklayıcı hazzını duydum mu?.......Dalgaların her karaya vurduğunda çıkarttığı seslerdeki çığlıkları anladım mı ? Kaç ağaç diktim bu yıl memleketime. Kaç kez memleketim için güzel bir şey yazdım.Kaç kez ağladım komşumun derdine…kaç kez……..Kaç kez içimden gelerek türkü söyledim.Kaç kez ağladım türküleri dinledikçe…………….
Akıl ile vicdanım karşılıklı muhasebeleştikten sonra kendi teşhisimi koydum.Sonra gerisi daha kolay gelecek bana. Silkelenip kendime gelme zamanımı yakaladım…….Sevdiklerime sıkıca sarılıp onlara “ Sizi Seviyorum” demekle başlayacağım işe. Eminim hayatta beni sekerek karşılayacaktır.
Karanlığın içerisinden geçerken korkmazsak aydınlığa daha erken ulaşırız…Aydınlıklarda buluşmak üzere…….
YORUMLAR